وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سلسله درس­هایی از کربلا (7) 

اصول زندگی حقیقی

با روشن شدن شرایط فرهنگی ـ اجتماعی زمان امام حسین (علیه­السلام) به راحتی معلوم شود که: نهضت اباعبد الله یک نهضت فرا تاریخی است و همه­ی تاریخ را فرار گرفته، لذا قصه­ی دشمنان اباعبد الله، قصه­ی دشمنان بشریت است و این جبهه همیشه گشوده است. حسین (علیه­السلام) چهره­ای از دشمن را می­شناخت که اسلام تا ابد از طریق این چهره تهدید می­شود، لذا نهضت حسینی است که می­تواند تا قیام قیامت دشمنان اسلام را شکست دهد. 

فرهنگ اموی ـ رومی معاویه بنا دارد روح اسلام را از کالبد آن جدا کند و به جای آن روح فرهنگ دنیادوستی و تجمل­گرایی را در اسلام وارد کند. یعنی بنا دارد اسلامی به مردم ارائه دهد که فقط نامی از آن باقی مانده و محتوای آن فرهنگ جاهلیت اموی است که با فرهنگ اومانیستی غربی ممزوج شده است. این فرهنگ بنا دارد رابطه­ی انسان را با آسمان و عالم ملکوت قطع کرده و او را اسیر و شیفته­ی زمین و دنیای پوچ نماید. در این فرهنگ، دین صورتی تشریفاتی و ابزاری به خود می­گیرد و در آن از پرهیزکاری و عدالت خبری نیست.  

این نوع از زندگی که مولود فرهنگ اموی ـ رومی است، ذلّت و خواری انسانیت را به همراه دارد. انسانی که از واقعیت ملکوتی خود فاصله بگیرد و حقیقت خود را در دنیای مادی خلاصه کند، در واقع جز ذلّت و خواری چیزی نصیبش نمی­شود و دست آخر هم سرنوشتی جز پوچی و سردرگمی در انتظارش نمی­نشیند.

اصول زندگی حقیقی این است که نگذاریم دستمان از آسمان و غیب و ملکوت بریده شود و عمرمان را در سرگردانی سپری نماییم. انسان­های بزرگ، معنی زندگی خود را در مقاومت در برابر فرهنگی می­دانند که قصد دارد حیات آسمانی را از آن­ها بگیرد. روی همین حساب است که امام حسین (علیه­السلام) در قیام خود فریاد «هَیْهَاتَ‏ مِنَّا الذِّلَّة» برمی­آورد.

هر حاکم و زمامداری که سر کار بیاید خود به خود دوست دارد به سر و وضع شهرها برسد، جاده سازی کند و کارهایی از این قبیل انجام دهد؛ اما صِرف این کارها به هیچ وجه کافی نیست. اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم­السلام) علاوه بر آبادانی دنیا، روح معنوی هستند در کالبد جامعه. و نظام اموی تنها کالبد بی­روحی از اسلام را به مردم ارائه می­دهد که در تجملات دنیا احاطه شده و چیزی از معنویت و نورانیت در آن نمی­توان یافت. بنابراین نهضت حسینی یعنی بقایی همراه با ملکوت، و فرهنگ معاویه­ای یعنی زیستن همراه با حیات صِرف زمینی. 

«««مطلب قبلی     مطلب اوّل     مطلب بعدی»»»